Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Ante lucíferum génitus, * et ante sǽcula, Dóminus Salvátor noster hódie mundo appáruit.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ante lucíferum génitus, et ante sǽcula, Dóminus Salvátor noster hódie mundo appáruit.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. Przed jutrzenką * i przed wiekami zrodzony Pan, Zbawiciel nasz, dziś światu się ukazał.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siądź po prawicy mojej:
109:1 Aż położę nieprzyjaciół twoich * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Berło mocy twojej wypuści Pan z Syjonu: * panuj wpośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie panowanie w dzień mocy twej w blaskach świętości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan i nic będzie żałował: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.
109:5 Pan po prawicy twojej, * poraził w dzień gniewu swego królów.
109:6 Będzie sądził narody, dopełni zagłady, * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Ze strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przed jutrzenką i przed wiekami zrodzony Pan, Zbawiciel nasz, dziś światu się ukazał.
|
Ant. Venit lumen tuum * Ierúsalem, et glória Dómini super te orta est, et ambulábunt gentes in lúmine tuo, allelúia.
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio iustórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes eius.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum eius véritas, et iudícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta eius: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen eius: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio eius manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Venit lumen tuum Ierúsalem, et glória Dómini super te orta est, et ambulábunt gentes in lúmine tuo, allelúia.
|
Ant. Przyszła światłość twoja, * Jeruzalem, a sława Pańska weszła nad tobą i będą chodzić narodowie w światłości Twojej, alleluja.
Psalm 110 [2]
110:1 Będę Cię wysławiał, Panie wszystkim sercem moim, * w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
110:2 Wielkie są dzieła Pańskie, * doświadczone według wszystkiego upodobania Jego.
110:3 Chwalebne i wspaniałe jest dzieło Jego, * a sprawiedliwość Jego trwa na wieki wieków.
110:4 Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny i litościwy Pan: * dał pokarm tym, którzy się Go boją.
110:5 Pamiętać będzie wiecznie na przymierze swoje: * moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu:
110:7 Aby im dać dziedzictwo narodów: * dzieła rąk Jego są prawdą i sądem.
110:8 Pewne są wszystkie przykazania Jego, utwierdzone na wieki wieków, * uczynione w prawdzie i w prawości.
110:9 Zesłał odkupienie ludowi swemu, * ustanowił na wieki przymierze swoje.
110:9 (ukłonić się) Święte i straszne jest imię Jego: * początkiem mądrości jest bojaźń Pańska.
110:10 Zrozumienie dobre mają, wszyscy, którzy tak czynią: * chwała Jego trwa na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przyszła światłość twoja, Jeruzalem, a sława Pańska weszła nad tobą i będą chodzić narodowie w światłości Twojej, alleluja.
|
Ant. Apértis thesáuris suis * obtulérunt Magi Dómino aurum, thus, et myrrham, allelúia.
Psalmus 111 [3]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis eius volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen eius: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et iustus.
111:5 Iucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in iudício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit iustus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor eius speráre in Dómino, confirmátum est cor eius: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: iustítia eius manet in sǽculum sǽculi, * cornu eius exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Apértis thesáuris suis obtulérunt Magi Dómino aurum, thus, et myrrham, allelúia.
|
Ant. Otworzywszy skarby swe * ofiarowali Mu Mędrcy dary, złoto, kadzidło i mirrę, alleluja.
Psalm 111 [3]
111:1 Błogosławiony mąż, który się boi Pana: * w przykazaniach Jego będzie rozmiłowany wielce.
111:2 Możne na ziemi będzie potomstwo jego: * ród prawych będzie błogosławiony.
111:3 Sława i bogactwo w domu jego, * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
111:4 Wzeszła w ciemnościach światłość prawym, * miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.
111:5 Miły jest człowiek, który się lituje i pożycza, będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem, * bo na wieki nie będzie poruszony.
111:7 W wiecznej pamięci będzie sprawiedliwy: * nie będzie się bał pogłosek złych.
111:8 Gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu, umocnione jest serce jego: * nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjaciółmi swymi.
111:9 Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków, * róg jego podniesie się w chwale.
111:10 Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał, będzie zgrzytał zębami swymi i będzie schnął, * żądza niezbożnych zaginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Otworzywszy skarby swe ofiarowali Mu Mędrcy dary, złoto, kadzidło i mirrę, alleluja.
|
Ant. Mária et flúmina * benedícite Dómino: hymnum dícite fontes Dómino, allelúia.
Psalmus 112 [4]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória eius.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mária et flúmina benedícite Dómino: hymnum dícite fontes Dómino, allelúia.
|
Ant. Morza i rzeki * błogosławcie Pana. źródła śpiewajcie hymn Panu, alleluja.
Psalm 112 [4]
112:1 Chwalcie, słudzy, Pana, * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niech będzie imię Pańskie błogosławione * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne jest imię Pańskie.
112:4 Wywyższony jest Pan nad wszystkie narody * i nad niebiosa chwała Jego.
112:5 Któż jest jak Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskość spogląda na niebie i na ziemi?
112:7 Podnosi z ziemi biednego * i z gnoju wywyższa ubogiego:
112:8 Aby go posadzić z książętami, * z książętami ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów z weselem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Morza i rzeki błogosławcie Pana. źródła śpiewajcie hymn Panu, alleluja.
|
Ant. Stella ista * sicut flamma corúscat, et Regem regum Deum demónstrat: Magi eam vidérunt, et magno Regi múnera obtulérunt.
Psalmus 113 [5]
113:1 In éxitu Israël de Ægýpto, * domus Iacob de pópulo bárbaro:
113:2 Facta est Iudǽa sanctificátio eius, * Israël potéstas eius.
113:3 Mare vidit, et fugit: * Iordánis convérsus est retrórsum.
113:4 Montes exsultavérunt ut aríetes, * et colles sicut agni óvium.
113:5 Quid est tibi, mare, quod fugísti: * et tu, Iordánis, quia convérsus es retrórsum?
113:6 Montes, exsultástis sicut aríetes, * et colles, sicut agni óvium.
113:7 A fácie Dómini mota est terra, * a fácie Dei Iacob.
113:8 Qui convértit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum.
113:9 Non nobis, Dómine, non nobis: * sed nómini tuo da glóriam.
113:10 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * nequándo dicant gentes: Ubi est Deus eórum?
113:11 Deus autem noster in cælo: * ómnia quæcúmque vóluit, fecit.
113:12 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
113:13 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
113:14 Aures habent, et non áudient: * nares habent, et non odorábunt.
113:15 Manus habent, et non palpábunt: pedes habent, et non ambulábunt: * non clamábunt in gútture suo.
113:16 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
113:17 Domus Israël sperávit in Dómino: * adiútor eórum et protéctor eórum est,
113:18 Domus Aaron sperávit in Dómino: * adiútor eórum et protéctor eórum est,
113:19 Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino: * adiútor eórum et protéctor eórum est.
113:20 Dóminus memor fuit nostri: * et benedíxit nobis:
113:20 Benedíxit dómui Israël: * benedíxit dómui Aaron.
113:21 Benedíxit ómnibus, qui timent Dóminum, * pusíllis cum maióribus.
113:22 Adíciat Dóminus super vos: * super vos, et super fílios vestros.
113:23 Benedícti vos a Dómino, * qui fecit cælum, et terram.
113:24 Cælum cæli Dómino: * terram autem dedit fíliis hóminum.
113:25 Non mórtui laudábunt te, Dómine: * neque omnes, qui descéndunt in inférnum.
113:26 Sed nos qui vívimus, benedícimus Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Stella ista sicut flamma corúscat, et Regem regum Deum demónstrat: Magi eam vidérunt, et magno Regi múnera obtulérunt.
|
Ant. Gwiazda ta, * jak płomień jaśnieje, wskazując Króla Królów; trzej Królowie ujrzeli ją i złożyli dary wielkiemu Królowi.
Psalm 113 [5]
113:1 Gdy wychodził Izrael z Egiptu, * dom Jakuba od ludu obcego:
113:2 Stał się lud judzki świętością Jego, * Izrael władztwem Jego.
113:3 Morze ujrzało i uciekło, * Jordan zawrócił się wstecz.
113:4 Góry skakały jak barany, * a pagórki jak jagnięta.
113:5 Cóż ci się stało, morze, żeś uciekło, * i tobie Jordanie, żeś się wstecz zawrócił?
113:6 Góry, żeście skakały jak barany, * a pagórki jak jagnięta?
113:7 Od oblicza Pańskiego zadrżała ziemia, * od oblicza Boga Jakuba.
113:8 Który obrócił opokę w jeziora wód, * a skałę w źródła wodne.
113:9 Nie nam, Panie, nie nam, * ale imieniu Twemu daj chwałę.
113:10 Dla miłosierdzia Twego i dla prawdy Twojej, * aby snadź nie rzekły narody: Gdzież jest Bóg ich?
113:11 Ale Bóg nasz jest w niebie: * wszystko, cokolwiek chciał, uczynił.
113:12 Bałwany pogańskie to srebro i złoto, * robota rąk człowieczych.
113:13 Usta mają, a nie mówią, * oczy mają, a nie widzą.
113:14 Uszy mają, a nie słyszą, * nos mają, a nie czują.
113:15 Ręce mają, a nie dotykają, nogi mają, a nie chodzą, * ani zawołają gardłem swoim.
113:16 Niech im podobni będą, którzy je czynią, * i wszyscy, którzy w nich ufają.
113:17 Dom Izraela nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:18 Dom Aarona nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:19 Którzy się boją Pana, nadzieję mieli w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:20 Pan pamiętał o nas * i błogosławił nam.
113:20 Błogosławił domowi Izraela, * błogosławił domowi Aarona.
113:21 Błogosławił wszystkim, którzy się boją Pana, * małym i wielkim.
113:22 Niech przyda wam Pan, * wam i synom waszym.
113:23 Błogosławieniście od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
113:24 Niebo nad niebiosa dla Pana, * a ziemię dał synom człowieczym.
113:25 Nie umarli będą Cię chwalić, Panie, * ani ci wszyscy, którzy wstępują do otchłani.
113:26 Ale my, którzyśmy żywi, błogosławimy Pana, * od tego czasu aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Gwiazda ta, jak płomień jaśnieje, wskazując Króla Królów; trzej Królowie ujrzeli ją i złożyli dary wielkiemu Królowi.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Isa 60:1
Surge, illumináre Ierúsalem, quia venit lumen tuum, et glória Dómini super te orta est.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Crudélis Heródes, Deum
Regem veníre quid times?
Non éripit mortália,
Qui regna dat cæléstia.
Ibant magi, quam víderant,
Stellam sequéntes prǽviam:
Lumen requírunt lúmine:
Deum faténtur múnere.
Lavácra puri gúrgitis
Cæléstis Agnus áttigit:
Peccáta, quæ non détulit,
Nos abluéndo sústulit.
Novum genus poténtiæ:
Aquæ rubéscunt hýdriæ,
Vinúmque iussa fúndere,
Mutávit unda oríginem.
Iesu, tibi sit glória,
Qui apparuísti géntibus,
Cum Patre, et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent.
℟. Reges Arabum et Saba dona addúcent.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Iz 60:1
Wstań, oświeć się Jeruzalem, bo przyszła światłość twoja, a sława Pańska weszła nad tobą.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Dlaczego lękasz się przyjścia Boga
Króla, okrutny Herodzie?
Ten, kto niebieskie daje królestwa,
Nie dba o doczesne.
Mędrcy, idąc za gwiazdą,
Która im się ukazała,
Przy jej blasku szukają Światłości
I wyznaję Boga darami swemi.
Niebieski Baranek,
Dotykając wód oczyszcza je,
A omywając nas niemi, gładzi grzechy,
Których Sam nie popełnił.
A oto nowy znak Jego potęgi:
Woda w stągwiach kamiennych czerwienieje,
Posłuszna rozkazowi staje się winem,
Zmieniając naturę swoją.
O Jezu, któryś się poganom objawił,
Niech Ci będzie chwała
Wraz z Ojcem i z Duchem Świętym.
Na wieki wieków.
Amen.
℣. Królowie Tarsis i wyspy przyniosą dary.
℟. Królowie arabscy i Saba przywiozą upominki.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Tribus miráculis * ornátum diem sanctum cólimus: hódie stella Magos duxit ad præsépium: hódie vinum ex aqua factum est ad núptias: hódie in Iordáne a Ioánne Christus baptizári vóluit, ut salváret nos, allelúia.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tribus miráculis ornátum diem sanctum cólimus: hódie stella Magos duxit ad præsépium: hódie vinum ex aqua factum est ad núptias: hódie in Iordáne a Ioánne Christus baptizári vóluit, ut salváret nos, allelúia.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Potrójny cud * święcimy w dniu dzisiejszym: dziś gwiazda przywiodła Królów do żłóbka: dziś woda w wino się przemieniła na godach: dziś Chrystus chciał być ochrzczonym przez Jana, by nas zbawić, alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Potrójny cud święcimy w dniu dzisiejszym: dziś gwiazda przywiodła Królów do żłóbka: dziś woda w wino się przemieniła na godach: dziś Chrystus chciał być ochrzczonym przez Jana, by nas zbawić, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, cuius Unigénitus in substántia nostræ carnis appáruit: præsta, quǽsumus; ut per eum, quem símilem nobis foris agnóvimus, intus reformári mereámur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, którego Syn Jednorodzony w istocie ciała naszego się ukazał, spraw, prosimy, byśmy zasłużyli być wewnątrz naprawionymi przez Tego, który z zewnątrz stał się nam podobny.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|